کاربرد ترکیبی تحلیل سلسله مراتبی و تکنیک تاپسیس در تعیین ارزش وزنی معیارها و ارزیابی پایداری کشاورزی (مطالعه موردی: شهرستان‌های منتخب استان آذربایجان شرقی)

چکیده تحقیق حاضر با هدف ارزیابی پایداری مولفه­های کشاورزی رایج شهرستان­های منتخب استان آذربایجان شرقی شامل تبریز، اهر و مراغه انجام شده است. شاخص­های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی به عنوان شاخص­های تصمیم­گیری ارزیابی در نظر گرفته شدند. داده­ها و اطلاعات مورد نیاز در این مطالعه با بهره­گیری از نظرات فنی کارشناسان سازمان جهاد کشاورزی از طریق تکمیل پرسشنامه و سالنامه­های آماری استان در سال ۱۳۹۱ جمع آوری ­شد. تعیین ارزش وزنی شاخص­ها و زیر شاخص­ها به روش تحلیل سلسله مراتبی  (AHP)انجام گرفت. اهمیت نسبی هر یک از زیرشاخص­ها در گزینه­ها (مناطق کشاورزی) نیز با استفاده از تکنیک تاپسیس تعیین شد. نتایج تحقیق نشان داد که معیار زیست محیطی بیشترین و معیار اجتماعی کمترین تاثیر را در پایداری کشاورزی مناطق منتخب دارد. افزون بر این نتایج بیانگر آن است که شهرستان اهر مطلوب­ترین منطقه در بین سه شهرستان به لحاظ پایداری کشاورزی می­باشد. نتایج حاصل از مقایسه­ی شاخص­های زیست محیطی نشان داد که شهرستان­های اهر و تبریز دارای بیشترن تنوع گیاهان زراعی هستند و شهرستان مراغه دارای تنوع زراعی پایینی است.